Het stopt niet meer
en het vermeerdert zich.
Iedereen kan nu meedoen:

"Wie ben ik?
Wie ben jij?"

En weer stuitert er eentje
in de eindeloze cirkel
van zinloos gezwets,
samenhang en eenzaamheid.
Vooral eenzaamheid.

Ook ik volg braaf en
als ik niet beter wist
zou ik zeggen
dat het anders kon.

Ik lijd aan chronische inspiratieloosheid, terwijl ik niet eens geloof in inspiratie!
En aan een chronisch slaaptekort, maar dat is minder erg...

Leerkrachten zouden allemaal uiterst gestructeerd en georganiseerd moeten zijn en de choas en vergeetachtigheid overlaten aan ons, leerlingen...

Wat ik mij vandaag afvraag:
Waarom kunnen personages in boeken altijd zo goed liegen?
En vooral:
Waarom kan ik dat niet?

Zo mijn hooggevoelige lezertjes. Is dit beter? Doet het geen pijn meer aan jullie oogjes? Is het niet te schreeuwerig meer, te 'hip', te eighties of ronduit te lelijk?

Dan kunnen we overgaan tot de orde van de dag:
Mijn teergeliefde moeder is vandaag jarig. 53 wordt ze. Ja, u lees dat goed: drie-en-vijftig!
Oud, he?