Ik besef nu pas eigenlijk dat de twee onderstaande posten niet echt vrolijk overkomen... Alsof ik de hele tijd loop te mopperen, ofzo... Wel, dat is eigenlijk helemaal niet waar, hoor. Maar grappige dingen zijn niet meer grappig als je ze op moet schrijven en altijd gelukkige postjes wordt ook wat eentonig. Vandaar dus. En u denkt waarschijnlijk ook dat ik 'Mevrouw Nederlands' niet echt een super-leerkracht vindt? Wel, gelijk hebt u.

Mijn s-klank is onzuiver.
Dank u mevrouw Nederlands, nadere uitleg, alstublieft? Ik heb echt geen idéé wat er mis is met mijn s-klank! En ik lees nog te snel ook! En ik ben eentonig! Goh, seg, wat een fijne commentaar mevoruw. En is er dan echt niets goed te zeggen? Neeh. Grmbll.
Geef mij maar slechte punten, maar verzin dan alstublieft iets beters.

Er gebeurt niks. De school is alweer een sleur geworden, dag in, dag uit. En er gebeurt gewoon niks. Ik ben tot het onrustwekkende besluit gekomen dat mijn leven eigenlijk heel saai is. Als ik elke dag in grote lijnen zou typpen wat ik deed, van 's morgens tot 's avonds zou elke post er praktisch hetzelfde uitzien... Ik wil dat er iets gebeurt! Iets angstaanjagends en groots! Iets Prachtigs en Geweldig! Iets dat de moeite waard is.
Maar het mag niet te veel veranderingen met zich meebrengen.
Want ik hou niet van veranderingen.

Haaj!
Weer even geleden, zie ik.
Broer is gisteren vertrokken, naar Valencia. Voor 4 maanden. En dat is best lang... Hij woonde hier wel niet meer, zit al een aantal jaartjes op kot in Antwerpen, maar hij kwam toch elk weekend netjes naar huis. En tijdens de vakanties was ie ook altijd hier.Misschien zal ik hem wel missen. Een beetje.
De herfst is nu wel echt begonnen, niet alleen in m'n blog. Het wordt kouder enzo. Is wel goed, vind ik. Het heeft lang genoeg gezomerd. En strakkies weer circusschoolen, Yihaaaaaw!

Willen of niet, het is Herfst! :)
(En ik wil wel hoor...)

Haaj!

Volgens mij nemen ze ons op school niet helemaal serieus. Qua 'Poezie', voor mijn gevoel althans niet... 'Misschien is dit gedichtje nog een beetje moeilijk voor jullie.' Grmbll. En waar ik me ook in opwind is dat ze ons laten schrijven waarover de gedichten gaan en dan nog eens klassikaal!! (Dus zei dicteert, wij schrijven) Ik vind het niet kunnen. Gedichten zijn dingen waar zoveel verschillende verklaringen voor zijn. Voor elke persoon één. Want als je een gedicht leest, stop je er een stukje van jou gevoelens in. Ze worden zelfs een stukje van jou. Nu jah, niet bij alle gedichten natuurlijk. Niet bij het soort gedichten waar het heel duidelijk is waarover het gaat. En ok, misschien waren het dat soort gedichten, maar dan nog had ik er een heel ander beeld op dan de leerkracht. Ik kan er niet tegen. Gedichten zijn dingen om te lezen en bij weg te dromen. Je kunt er niet zomaar een verklaring voor geven die iedereen dan als juist moet beschouwen. De mooiste gedichten hebben zelfs geen echte verklaring. Of jawel, voor de schrijver ervan en ook wel voor de lezers. Maar die hoeven helemaal niet hetzelfde te zijn.
Ik kan natuurlijk alleen maar voor mezelf spreken en misschien ligt het ook aan mij, maar toch...

Aloha!
Yippie, Woensdag! Vandaag begint het nieuwe 'circusschoolseizoen' (Yeah) Ik heb er zin in! En het is weer op woensdag! (Woesdag is beter dan vrijdag) Erg laat wel, van half 8 tot 9 uur. Maar ok, het is woensdag! ;) Nogmaals: Ik heb er zin in!

Haaj!
Ik ben erg springerig vandaag. En giechelig. Ik wil dat de buren komen bellen omdat mijn muziek te luid staat. Ik wil uit het raam springen en blijven zweven. Ik wil roepen hoe gelukkig ik wel niet ben. Ik wil in de gordijnen klimmen en achter de kat aanrennen. Ik wil over de daken van auto's in de file huppelen. ik wil rozenblaadjes uitstrooien over de wereld.

Maar ik zit gewoon voor mijn computer mijn Blog aan te vullen...

En het is beter zo.

Fire is cold for you my lovely stranger...

Aloha-ha!
Schitterend weer, vandaag... Maar nu heeft het wel lang genoeg geduurd, tot 21 september mag het nog, maar dan niet meer, dan is het herfst. In de zomer moet het zomeren, maar in de herfst moet het herfsteren... Anders wordt het te eentonig en is er toch niks meer aan...
Gisteren naar het VerjaardagsFeesje van mijn nicht Veerle geweest, 35 is ze geworden. *Hip-Hip-Hoera* Ze heeft een optredentje gegeven met haar groepje (Ja, ja, ze zingt in een groepje ;)) en het was erg leuk.

Just a little more, and I'll know beyond the known...

Aloha!
Het valt me op hoe weinig er te vertellen is, Eiglich... Ik bedoel, ik doe zoveel op een dag en als ik dan hier kom om een verhaaltje te typpen val ik stil. Misschien is het een soort van onderbewuste angst om niet interessant genoeg te zijn ofzo, ik heb geen idee. Maar het is wel vreemd.

Howdy-How Cow-Boys 'n -Girls !
Maandag vandaag. (Nééh toch?) Met natuurlijk de gebruikelijk, door (bijna) ieder gevreesde maandagochtend. Ja-Ja. Ik was niet uitgeslapen, om 4 uur al wakker geworden, met buikpijn. Bluh. Gelukkig niet zo lang wakker gelegen, maar toch lang genoeg om me moe te maken. Ok, ik geef toe, ik ben 's morgens eiglich altijd wel moe... Maar dat betert wel, meestal, in de loop van de dag. Zodat ik 's avonds weer fris kan gaan slapen (Haha:)). Maar terug naar dat school. Gebruikelijke lessen, enzo, het wordt al weer bijna routine. De leraars hebben nog niets van hun schijnheiligheid laten zien, trouwens. Ze zijn nog allemaal vriendelijk. Nog wel. Ik blijf nog een paar weekjes op mijn hoede...
Wat valt er nog te melden? Niets, denk ik.
Of had u nog een idee?

TADAAAAAAAAAAAAA!:D

HEt is dus toch gfeluck dat ding hierboven te krijgen!! YIHAAAAAAAAAAAAAAAW! Ik ben weer gelukkig!:)

Zo, de titel is veranderd. Ik was hem beu, de ouwe, hij was niet goed genoeg meer. (Eiglich wou ik dat hele ding veranderen, daar vanboven, zoals bij van die echte, mooie blogs, maar dat wilde dus niet lukken.) En ook een nieuw fototje hiernaast. Jaja. Binnenkort komen er misschien (MISSCHIEN) herfstkleurtjes, want het is niet echt meer zo zomerig... Maar ok, ik laat het nog even zo, dat herinnert me weer aan de vakantie...

Howdy!
Ik wou gisteren dus iets posten, maar Blogger had weer zijn kuren. Dus vandaag dan maar, al weet ik niet meer wat ik gisteren allemaal wou typpen... Er is al een hele schoolweek om (Yihaaaaaw!) Het gaat toch best wel snel Eiglich, maar goed ook... Die leerkrachten geven trouwens ook al volop huiswerk en lessen enzo... Gisteren nog wat fototjes getrokken, gewoon, omdat ik er zin in had. En dat is het wel zo'n beetje.
Tot nog is!!

Zo-Zo, weer een schooldag achter de rug. Ik voelde me al veel beter dan gisteren, trouwens. Schoolfotograaf. Oh, Hoera... Ik hou niet zo van foto's en zeker niet van schoolfoto's. Op één of andere manier slagen de fotografen om mij er altijd lelijk op te krijgen. Dat doet me er aan denken dat ik nog steeds geen foto van mijn muren hier gezet heb. Hierbij dus:

Ik heb er nog eentje maar daar komt de kleur niet tot z'n recht. ;)

EN-EN-EN? Wat vind je er van?:)

Goh.
Het was vreemd, erg vreemd. Er ontbrak iets, iemand, Pel. Verdorie. Nooit gedacht dat het zo vreemd zou voelen. Het klopt gewoon niet. Al zo ongeveer mijn hele leven zit ik bij haar in de klas en was ze er altijd. Altijd. Ok, de speelplaats, weet ik veel wat nog meer. Maar het is anders. Onvolledig. Vreemd. Ik voelde me zo verschrikkelijk alleen de eerste uren (ook al waren er mensen die ik kende) dat ik wel kon huilen. Echt. Maar ok, het beterde wel, na de speeltijd (Goh, ik was blij dat ik haar zag, toen) en tijdens het hele kennismakingsritueel enzo. Maar het blijft anders... Ik mis haar toch, hoe vaak ik haar ook zal zien...