De buren zitten op hun dak van hun veranda. Wat ze juist aan het doen zijn weet ik niet, maar er komt hout aan te pas en lawaai. Véél lawaai. Gisterennacht rond 11 uur (toen ik, als voorbeeldig meisje al in mijn bedje lag) waren ze nog bezig. Lawáái! Het leek wel alsof ze het lawaaierigste deel voor 's nachts gelaten hadden. Ok, mijn raam stond open, ik geef toe, maar het was ook warm! Minstens een half uur zijn ze nog doorgegaan en raakte ik dus niet in slaap.
Nu staat mijn muziek verschrikkelijk hard (zó hard dat mijn oren net geen pijn doen) en mijn raam open. Ik hoop dat ze het horen. Het zal ze leren.