Ik kan het niet. Lang ongelukkig zijn. Hoogstens enkele dagen, als het héél erg is. Meestal duurt het slechts een uur, of een ochtend. Hoe hard ik ook probeer de wereld te vervloeken en lekker irritant (irritand?) te zijn tegen iedereen, het lukt me niet. Of toch niet voor lang. Even kan ik huilen alsof de hele wereld aan het vergaan is, even kan ik me verschrikkelijk voelen en even kan ik denken dat heel de mensheid tegen me gekeerd is. Maar verder dan 'even' kom ik niet... Zelfs als ik zou willen, zou depressief zijn me niet lukken.