Ik haat bussen, muggenbeten, spinnen, vermoeidheid en de helft van mijn klasgenoten. Ik haat het eindeloze herhalen van mijn moeder. En het eindeloze gezaag. Ik haat het feit dat ze verwacht dat ik perfect ben. Ik haat het om steeds met alles en iedereen rekening te moeten houden en dat niemand zijn verantwoordelijkheden opneemt. Ik haat het om te wachten, ik haat mijn eigen ongeduldigheid.

Je ziet het: Stiekem zit ik vol haat.


En vol liefde, natuurlijk. Maar dat is nog veel stiekemer.