Waarom slaag ik er toch nooit in mijn zenuwen onder controle te houden?
Over (bijna) exact 1 uur en 15 minuten moet ik optreden. Circus. Ik moet (zoals de rest van de groep) een stom nummertje met balletjes opvoeren, stoer en donker zijn, een beetje chique ook en misschien dood gaan om dan op een nog niet helemaal op punt staande methode tot leven gewekt worden. Iets met engelen. En met kaarten, ook al.

U duimt toch ook?