Ik word met de dag zenuwachtiger. En banger. Nu al, ja, want er bestaat een redelijke kans dat ik in een verschrikkelijke klas terechtkom. Een klas waar ik niet thuishoor. Een samenraapsel van "De Overschotjes", zoals ik ze noem. Een klas vol mensen waarvan er geen één op dezelfde manier denkt als ik. Zelfs niet een klein beetje.
Het is vast de richting. Ja, het zal wel de richting zijn. Mijn klas vorig jaar was ook alles behalve ideaal, maar ik had tenminste nog één klasgenoot waarmee ik echt overweg kon (en niet alleen maar omdat het moest). Toen was er tenminste nog eentje die zich niet vrijwillig in een afgesloten hokje had gestopt en de school rondhuppelde met iets als "Gothic", "Snob", "Nerd", "Modetrutje" of "Rocker" over haar voorhoofd geschreven. De kans is gevaarlijk groot dat zij ergens anders terechtkomt.

Ik hoop dat ik over tien (eigenlijk negen) dagen hartelijk zal kunnen lachen om mijn eigen nervositeit, omdat het natuurlijk allemaal zonder reden was. Maar op dit moment ben ik bang.