maandag, oktober 31, 2005

HERFST

Ze is zacht
maar verraderlijk,
als een kat
of misschien een hommel.
En ze is groot,
om haar kan je niet heen.

Ze zaait verderf
maar zo verpakt
in kleuren en weelde,
dat je pas iets merkt
als alles is vergaan.

Ze gaat niet onopgemerkt voorbij,
vleit zich
met veel gewoel neer,
liefst daar waar stilte heerst,
en alles moet haar wijken.

Geen dier, geen mens, geen dichter
is veilig voor de Herfst.

2 Commentaren:

Blogger ria zei...

Heel mooi! Blij dat je weer aan het dichten bent geslagen en nee, we kunnen er niet omheen hè, 't is herfst, de mutsen komen er weer aan :-)

19:37  
Anonymous Anoniem zei...

he jammer, net niet in de prijzen gevallen...http://herfstgedichten.web-log.nl/

20:55  

Een reactie posten

<< Home